yaşamın pençesine yakalanmışız
sabahın aydınlığı kan kırmızısı
gün penceresinde
zamanımız delik deşik
diz çökmüşüz önünde
düşlerimize ağ örmüş
ümitlere giden yolda sis
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta