Pemcerem Şiiri - Hasan İskenderoğlu

Bizim cam gibi kalbimiz vardı
Hayatı yaşarken
Çakıl taşlar değdi önce çatladık…
Olur dedik….
Sonra sokak taşları değdi camımıza,
Sonra kırıldık….
Kıştı ve yağmurdu soguk giriyordu içeriye,
Üşüyorduk kalbimiz elimizde düşüyorduk,
Yama yaptık önce bantve kartonlarla kapattık…
Sonra deprem oldu…
Camımız kırıldı….
Yureğimizin içerisi buz tuttu karakışta,
Sonra bir çalıkuşu kondu penceremize
Aldım onu ellerime oda üşüyordu benle …
Sonra dedim kendime bu yüreğim evinde
Son defa değiştiriyorum bu camı
Ya üşürken öleceğim yada çalıkuşu ile ömrü geçireceğim…
Kıydım kendime onunla değiş tokuş ettim canı ,
Son kez taktırdım yüreğimin evine camı…