Pembelikler Şiiri - Mehmet Yücel

pembe dugularını pembeliklerle süslemeye çalışan
pembe panjurlu evin pembe gözlüklüsü
beynine pembeleri soktular sokalı
pembeliklere hasret kaldığımızı
pembe pembe düşünemiyorum
pembesiz düşünseydik kavuşacaktık hep birden
gerçek pembeliklere
kimimizi acılara yolladılar kimizi pembe adı altında tembelliklere

şimdi pembe dizilerini izliyorsun biliyorum
beni dinlemen mümkün değil
bense kap kara bir yerdeyim
karanlık diziler bile yok ki izlesem
pembe desem karalığını gizlesem
neye yarar özlesem
neye yarar sevsem
kötü şeyler söylesem

ben pembe gözlüklerin görmediği biriyim
çocukluğum karanlıklarda aç ve yoksul geçti
saldılar üzerime çığları
kar kütleleri arasında beyazlıklar görmedim
sevgiliye yazdığım şiirlerde
karanlığı yazdım
pembe istiyordu sevmedi beni

yani doğru söyledim diye sevilmedim
hor görüldüm
şimdi yaş kırka yaklaştı
kırk yıl daha yaşayacağım şüpheli iken
pembeliklere bir türlü alışamadım
cehennemi dünya değiştirmeden yaşamak pahasına