dudaklarına
uzanan sözcüklerde
amanın derken
zamanın dökülürken
düz ayak eve
soluğunla çizdiğin
roman ağlaşır
resim ağırlaşırken
gözlerinde dut
karası sıyrılırken
doğaya düşer
yorgunluk düğümlerken
ayak izinde
kadın onuru durur
aynada bakış
sana doğru yansırken
mor gülüşleri
gizler masumluğunu
düşü üşürdü
pembece düşler iken
240110-14denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 24.1.2010 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/24/pembece-dusler-iken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!