Benim, pembe bir köşküm olmadı,
Bahçe içinde beyaz badanalı,
Pencereleri pembe boyalı,
Bir evimde olmayacak.
Benim, hep pembe hayallerim,
Turkuaz, düşüncelerim içinde,
Seninle bir dünyam,
Birde, sen kokan, pembe yastığım oldu.
Her gece sen diye sarıldım,
Bir gece öptüm, kokladım,
Bazı gece, saçlarını okşadım,
Bazende koynunda sabahladım.
Kah, kavaga ettim onunla,
Kah, barıştım sabah ezanlarında.
Kah, o bana kızdı bağırdı,
Sonra öptü, izi var yanaklarımda.
Bazen onu, anamın yerine koydum,
Bazen, ben onun babası oldum.
Şikayet ettim onu anama,
Dost baba, gibi derdine ortak oldum.
'Bak, bir gün biterse bu aşk, şayet,
Ki, bu bence asla, hiç bitmeyecek,
Olur ya, belki istemessin, hayatında,
Ben, PEMBE YASTIĞIM'la olacağım...!
Senin olmadığın, o soğuk yatağımda'
Kayıt Tarihi : 6.8.2002 23:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!