1972--Osmaniye -Finike
iki yuvamız vardı
o dünyaca ünlü nehir kıyısında
evet ilk güzergahımız
fıratın batı yakasında
defne, serviler üzüm bağları
terasımızın önünde sabah yıldızı
doğu ufku solgun güle benzemeden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta