Pembe Pastel Şiiri - Ümit Anaç

Güneşi doğurdum
Sabahın dördüne karşı.
Pastel pembe
Bağımsız komünal turuncu.
Tatlı bir gökyüzüne döndü
Karanlık.
O vardı,
Bide ben
Güneşi doğurduk beraber.
Pastel pembe
Bağımsız komünal turuncu bir
Çocuğumuz oldu.
O bide, usanmadan ben
Emzirdi gökyüzünü martılar
Bulutlar ismini fısıldadı kulağına
Kirvesi oldu binalar
O
Bide ben.
Kucağımızda gökyüzü
Gözlerimizde aşk.