Pembe Ojem Şiiri - Esra Havva Aydın

Hava sıcak, dışarıda çocuk sesleri,
Karşı komşu yine kavga ediyor bağırarak,
Bulutlar sıcağı yenmek için toplanıyor usul usul..
Ben mi?
Bense pembe ojelerimi sürüyorum ruhuma,
Akarlar diye üflüyorum..
Daha çocuğum,
Dünya daha pembe gözümde..

Yine çıkıyorum dışarı,
Hava evden daha iyi dışarda,
Süslendim de biraz,
Çocukluğumla ve pembeliğimle dolaşıyorum kendi lunaparkımda...

Ahh! büyümek mi zor çocukluk mu,
Ahh! ellerimdeki pembe ojelerden kurtulmak mı?
Ahh! annesizliğim,
Ahh! çocukluğum,
Artık çekemicem azabımı
Çekmicem ve sürmeyeceğim...
Gelmeyeceğim bir daha,
Gidiyorum ben çocukluğuma..
Büyümek size kalsın bana yaklaşmayın ama!

Hurdacı ekmek parasında,
Uçaklar ses çıkartarak uçmakta,
Etrafta salep kokuları yayılırken
Bana dokunmayın ama
O saf çocukluğuma...