Gece bütün koyuluğunu şehrin üzerine katmer katmer sererken
Bu koyu karanlıklarımı ıpışıl aydınlatan tek yıldızımsın
Yalnızlığın verdiği hüzünler gözpınarlarımı damlalarla doldururken
Sinemin en derinlerine çılgınca dalan yegâne rüzgarımsın
O kıvılcımlar alevlenip, bedenimi bir yangın gibi sararken
Bedenimin her hücresini sessizce kavrayan deli özlemimsin
Her nefeste damarlarımdan geçen kan delice coşarken
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta