Pembe Kalp Şiiri - Murat Gezici

Yıllar öyle çabuk geçse bile,
İlk günkü gibi aklımdasın…
Sevdan kor olmuş içimde,
Gözümü kapasam o an yanımdasın..
Ellerin gittiler benden öylece uzağa,
Ne sesin ne hayalin kaldı senden geriye…
Gözlerin beni düşürdü karanlık bir çukura,
Rezil ettim kendimi sayende ellere..
Gelmedin son mecalimle çağırsam da,
Bilmedin şu içimdeki yetim sevdayı da,
Astım yüreğimi yamaçların dalına…
Ve gelmedin yar bir kez şu gönül dağıma…
Sevmek zor geldi sana güldürmedin yüzümü,
Buğday zamanlarında sen ektin bu hüznümü…
Ektiğini biç diyemem sana kötü söyleyemem
Gelmesen de soldurma içindeki sevda gülümü..
Oruç gibi tuttum seni,
İftarım yok benim…
Ne dalgalarla savruldum,
Limanım yok benim…
Sözlerini ben yazsam da,
Bütün şiirlerim senin…
Ve sen ellerin olsan da,
O pembe kalbin hala benim…
Ümidim yok, ne desem boşuna…
Bu kadar şiir yazdım hepsi bir tel saçına..
İster gel ister gelme fark etmez,
Rüyalarında seni yaşatan bu adamı sakın unutma…

29 Mayıs 2017