Nerde çocukluğum, o nûrlu günler
Nûrla ıslandığım yağmurlu günler.
Çocuk; gül mizaçlı, şekilli hamur
Ay'ı güler yüzlü, güneşi mahmûr.
Her mırıldanışı uyku çağırır
Uykuda gülüşü sır üstüne sır.
Şirin uçurtmayla göğe açılır
Her gülüşünde bir yıldız saçılır.
Süzülür haberci sevgi böceği
Etrafında döner ak kelebeği.
Çocukluk doğrusu büyük saltanat
Pembe renk dünyâlar, pembe renk hayât...
Nerde çocukluğum, o nûrlu günler
Nûrla ıslandığım yağmurlu günler.
Kayıt Tarihi : 26.5.2004 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!