Sen;
dudağının kenarındaki
o pembe gülüşünle
gözlerime her dokunduğunda,
Ben,
söylenmemiş sözcüklerin
resmini yapıyordum
sessizce;
Zamanı durduran
bir ses oluyor
kirpiklerinin siyahı
ne varsa yaşıyorum saklı kalan
yeniden gülüyor ya gözlerin,
gerisi koskoca bir yalan........
12.04.2014
Abdullah BaydarKayıt Tarihi : 14.5.2014 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!