Yapayalnızdı pembe gül
terk edilmiş bir dünyada.
Sarmıştı etrafını çalılar,
saklamıştı çehresini
yabansıl dallar...
Öylesine mahzun,
öylesine üzgün,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir