Yapayalnızdı pembe gül
terk edilmiş bir dünyada.
Sarmıştı etrafını çalılar,
saklamıştı çehresini
yabansıl dallar...
Öylesine mahzun,
öylesine üzgün,
öylesine tek başına
sürdürüyordu ki savaşını
acıttı yüreğimi pembe gül...
Kayıt Tarihi : 25.10.2015 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!