Bir adam gördüm dağ gibi iri
Bırakmıyordu elindeki pembe gülü
Yürüyordu ama sanki bir ölü
Ama yinede bırakmıyordu pembe gülü elinden
Denize doğru yürürken tökezledi
Elinden tuttum dağ gibi yükseldi
Yüzüme bakıp bir sigara istedi
Yinede bırakmıyordu pembe gülü elinden
Banka oturup konuşmaya başladı
Bu arada birde şarkı mırıldandı
Birden ayağa fırladı belli hırslandı
Yinede bırakmıyordu pembe gülü elinden
Sordum Sivaslı bir ağanın oğluymuş
Sarı kızı askerlik yaparken görmüş ve vurulmuş
İşte o pembe gülü sarı kızdan almış
O gündür bu gündür bırakmamış pembe gülü elinden
Ailesi Sivasa götürmüş o geri kaçmış
Geldiginde sarı kızın trafik kazasında öldügünü ögrenmiş
Garibim o ana kafayı sıyırıp deli olmuş
O gündür bu gündür bırakmamış pembe gülü elinden
Garib Mehmet der bende senin gibi deliyim
Bende kalpsiz bir zalim seviyim
O yaşıyor ama ben bir ölüyüm
Benim elime alacak pembe gülüm bile olmadı
Kayıt Tarihi : 26.8.2015 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Bozkurt 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/26/pembe-gul-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)