bu soğuk yayın akışı bu radyonun
ne zaman duracak
önümden yaralı ve ağır yüklü bir eşek gibi
geçmeyi ömrüm
yüzüme semerini vurmuş bu depresyon
tepsisinde yüksek dozaj tabletleri ile tıp beni sobelemeyi
nerde sonlandıracak
ve ben ne zaman susacağım
kemikleri kırılmış bu düşü
hatta kendime ne zaman itiraf edeceğim
bir daha ete bürünemeyeceğini
gözlerimi ne zaman düşürecek
öylece bakmakla çoğaltığım boşluk
ve ellerim ne zaman dönecek
kendi kadavramı kesmekten
ve skalpelin de kanımın akmadığı damarlardan
ağzım, büzük gibi büzülmekten
ve kendi içime hiç durmadan
bir ölüyü kusmaktan
ellerim pamuk tıkamaktan burun deliklerime
keşke daha acıklı hikayeler bulsam
başkalarında
çokça ağlaya bilsem onlar için
belki yetişebilirdim kendi sela namazıma abdestli
keşke biraz sıhhat çıkıp gelseydi
ve taze taze öğütülmesine izin verseydi
yeniden kederleri
onunla içime çokça kahve fincanları yürüseydim
ve başı hiç okşanmamış ömrümü
usulca kaldırsaydı o bir mermer kıyısından
tekrar kösteklenip kırılıncaya kadar da
bir pembe gözlük taşısaydı burnumu
ve tüm bunlar üç aşağı beş yukarı
tam tamına elliiki gün sürseydi...
Kayıt Tarihi : 27.7.2016 00:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
keşke daha acıklı hikayeler bulsam başkalarında ,,,,,keşke,,,,
yüreğinize sağlık sevgili şiir dostu...
Farklıydı şiir, düşündürücüydü kalem, ustaydı her haliyle. Yüreğinize, kaleminize sağlık Deniz Ercivan. Kutluyorum, sevgilerimi gönderiyorum şair yüreğine.
Ya bunca ölenin elli ikisi...Ya onların burun kemiği direğinin acıları...
Şiirler de şairler de bu yaşanan kaostan nasiplerini alıyor. Kalemler utanır oldu başka şeyler yazmaya...
Kutlarım sevgili Deniz. Yine farklı, yine özgün ve güzel...
'Söğüt dikmedik dünyaya' der dünyalık bekleyenler..
Oysa her insan kendini bekler.. Her bir şeyi paylaşır da ölümü paylaşamaz...
Pembe gözlükler ne işe yarar?
Miadı dolar, o da düşer 52 mevlidinden sonra..
Hayatı sorgulamak zordur ama şiir kolaylamış ve çok etkili yazmış..
Kutlarım Deniz Hanım.
TÜM YORUMLAR (6)