Sen git çekerim tek başıma acılarımı,
Merak etme sararım sarmalarım kendimi,
Sen mutlu ol üzülme yeter ki gözlerin buğulanmasın,
Ben sensizliğimle yaşarım umutlarımı…
Pembe duvarım dinler beni sessiz ve mağrur,
Bilir ki yüreğimdeki yokluğunun sancısını,
Sanki yaşar benimle yaşanmışları…
Baktıkça ona hayaline bürünür tüm masumlukla,
Gülümsersin oradan hüzün dolu gözlerime,
Serinlerim bir an yaşam dolar hücrelerime,
Sonra içime bir hüzün çöker kaybolursun pembe duvarımda…
Yıllar günler aylar saniyeler saliseler geciyor.
Bense senin sensizliğinle daha da boğuşuyorum..
Yanımda olmanı istediğim kadar olmazsın bilirim,
Yinede hasrete, özlemlere yol alırım pembe duvarımda…
Kayıt Tarihi : 26.11.2008 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülayşe Delen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/26/pembe-duvarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!