Pembe Düşler Şiiri - Şahin Karaman 3

Coşkun çaylar pınardan süzer iner vadiye.
Sanmayın onlar akıp gider boşu boşuna.
Sular bize sunulan kutsal birer hediye,
Hangi cana sunulsa gitmez mi hiç hoşuna.

Salkım söğüt saçını coşkun nehirde yıkar.
Nehirler misali yıka can candan nasıl bıkar.
Bir meşale ederek yak korlanmış sevdanı,
Göller gibi kirletip can almaktan ne çıkar.

Yuvalarda ateşler yakılır da köz olur.
Sevgiler simalarda parıldayan göz olur.
Ferhat’la Şirin gibi birer efsane olup,
Düşer dillere bazen şarkı olur, söz olur.

Yaşamaya bak sende geyik, gazel misali.
Etme kendini sakın kurt, çakallar emsali.
Dün başkasının olan sanma ki yarın senin,
Söndür nefsini gitsin pir erenler timsali.

Haykır dağlara hele “seviyorum” diyerek.
O da “seviyorum” der sana cevap vererek.
Hayatta ne verirsen sende onu alırsın,
Sevilmek istiyorsan sende yaşa severek.

Bazen bir Şahin eder seni pembe düşlerin.
Kapılıp da gidersin bitmez çetin işlerin.
Çıkmaz bir yola girer de aldanırsın,
Sanma ki işe yarar o hızlı gidişlerin.

13 / 09 / 2009