Anlatamadım kurşun yarasını,
Penceremi açıp,
Güneşi bile seyredemedim.
Gecenin karanlığında örtüp üstümü,
Sarılmak istedim yorgana,
Bitsin diye artık,
bu korkunç rüya.
Çizerken ömrümü, kesik noktalarla,
Müsaade vermeden bitti kalem.
Tam giderken,
Dönemem geri artık,
Seyahat vaktinin, son sinyalleri bu,
ve uykusuzluğun anlamı,
kalmadı artık!
Kayıt Tarihi : 12.3.2006 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!