Pembe Dünyamın Düşü
Sen pembe dünyamın düşüsün
Telefonumun tek özel kişisisin
Sen benim canıma yakın tek kişisin
Sen ruhumun uçsuz bucaksız okyanususun
Sen pembe köşkümün tek sahibisin
Kalbimin içine hapsedim koymuşum
Seninle sessiz sedasız konuşup durmuşum
Oturup hayaller kurup teselli bulmuşum
Sen pembe açan şeftali gelincik çiçeğimsin
Üzüm bağımın yemyeşil yaprağısın
Sen soframın tatlı mı tatlı pekmezisin
Sen kapımda açan limon çiçeğimsin
Sen benim rüyalarımın pembe düşüsün
Üşüdükçe de; hayaline sarıldığım kişisin
Ayıktığım zaman sadece hayalimdeki kişisin
Ne zaman gerçeğim olacaksın da; düşüncemde çıkacaksın
Sen benim kışın yağan yağmurumsun
Yazın açan çayırdaki çiçeğimsin
Çayırların üstünde otlayan kuzumsun
Sen yeryüzünde güzel olan her şeyimsin.
12.02.2004
Dernek / Adana
Cuma Saat:11:20
Kayıt Tarihi : 19.3.2005 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!