Örselenmiş yaşamlardan bir damlacık hayata...
Okulların kapanmasına henüz bir ay var. Küçük kız, telefonda babasıyla konuşurken; O’ nun ne zaman geleceğini ve söz verdiği gibi, -karne hediyesi olarak- o çok beğendiği pembe bisikleti alıp alamayacağını sorar. Babası, okulların kapandığı günün akşamı otobüse bineceğini; oraya varınca, istediği o bisikleti birlikte alacaklarını söyleyerek kapatır telefonu.
Mutlu bir tebessümle ahizeyi yerine koyan küçük kız, kaldığı yerden devam eder resim çalışmalarına. Birkaç dakika sonra mutfaktaki işini bitirerek kızının yanına gelen anne, kabına sığamayan kızına bu sevincinin sebebini sorar. Küçük kız, sevinç içinde babasıyla yaptığı telefon konuşmasını anlatır annesine. Anne, şefkatle okşayarak kızının saçlarını, bütün içtenliğiyle ortak olur mutluluğuna.
Tamamını Oku
Yüreğinize kaleminize sağlık
Ben, her zaman şiirleri okuyordum. Bugün size zaman ayırarak bu çok anlamlı öykünüzü severek okudum.Bu tür öyküleri okulların ders kitaplarında görmek isterim.Öykü tamamiyle çok akıcıve sade bir dille yazılmış.Bir bütün halinde içeriği ve verdiği mesajı çok çok güzel. Bence 7 yaş üzeri çoçuklarımız ve gençlerimiz taktir ederek okuyacaklardır. Kutluyorum engin gönlünüzü ve derin kaleminizi. +10 Saygılarımla.
Kanayan bir yaranın nesilden nesile aktarımı için tuzlanmış ve iç burkucu yanı ve unutmamamız gereken bazı güncel olayların aydınlanmadaki bulanıklığını çağrıştıran oldukça akıcı, küçük hacimli olsa da dev cüsseli bir denemeydi. Tebrik selam ve saygı ile.
güzel duygu yüklü hikaye eline sağlık hisseden yüreğine
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta