Pembe Şiiri - Müberra Ateş

Arkadaşım 'Mavi umuttur' dedi,
Oysa benim umutlarımı, pembe süslerdi.
Açık, uçuk pembe
Sonsuz, çocuksu ve ıpılık.
Bazen gökyüzü de öyledir
Baktıkça gökyüzüne;
Ayaklarım yerden kesilir,
Her şeyi, irili ufaklı her şeyi
Kucaklamak gelir içimden,
Umudum göğe yükselir birden.
Hafiflerim bir tüy kadar,
Kalbim, yavru kuş gibi çarpar
Yalnız yalnız, yapayalnız
Birileri ondan habersiz.

Kanatlarını çırpar durur
Her çırpınış, nafile
Bir kere kaderi öyle yazıldı;
Zavallı, çaresiz, üşümekti.
Kim avucuna alsa sığınacaktır
Yoktur, ne bir dal,
Ne bir ağaç kovuğu....
Yaşamaktantanda vazgeçemezdi
Onun gökyüzü, umutları,
Pembesi vardı.