Pelüş ile İlk Yavrusu Elyaf

Pelüş kırmızı, sarı, siyah ve beyaz renkli,
Elyaf anneden iri, siyahlı ve çizgili…

Elyaf Pelüş’un yavrusu, tek ve özel bir kedi,
Hep annesini emdi, hakkımı aldım demedi…

Dört yavru doğurmuştu, Pelüş bir sonrakinde,
Elyaf yine de emdi, çok kez engellesem de...

Elyaf diye bağırdım, yavruların içinde,
Derhal çıktı yuvadan, olmuyor bu şekilde…

Bakıyorum Elyaf yok, “Elyaf Elyaf diyorum.”
Kusurunu anlıyor, içeride biliyorum…

“O süt senin değildir, senin sütün burada.
Maman da var işte bak, işin yok o yuvada! “

“Sen iki yaşındasın, zamanında emmiştin,
Yavrular henüz küçük, neden böyle edersin! “

“Artık bebek değilsin, koskocaman kedisin.
Annende yavru çok, sütü bitiriyorsun! “

“Küçük bir yavru olsan, içeceğin kadar iç,
Kul hakkı demiyorum, kul olamıyorsun hiç! “

“Tüm sütleri içiyor, annende süt kalmıyor,
Kardeşlerin çok küçük, vicdanın sızlamıyor! “

“Bir kedi üç ay emer, istersen beş ay olsun.
Sen iki yıldır emdin, yeterince doymuşsun! “

“Kardeşlerin büyüsün ve sütten kesilsinler,
Onlar tenezzül etmez, senden şereflidirler! “

“Al sana market sütü, birazcık da ılıttım.
Sütü beğenmiyorsun, bak yakıştıramadım! “

“Kocaman bir kedisin, zarar da vermiyorsun,
Olmuyor yavrularla, anneni üzüyorsun! “

“Kardeşlerine bırak, kardeşlerin doysun.
Girme yuvalarına, kırma beni ne olursun! “

(2007)