Pelitözü Köyü Kahramanı Nevzat: -Hikaye

Pelitözü Köyü Kahramanı Nevzat: -Hikaye

Pelitözü köyünde yaşayan Ramazan amcanın oğlu Nevzat, gurbet ilde çalışırken bir mektup aldı. Mektup annesindendi. Gelen mektuba hasretle baktı, çok özlemişti annesini, sevdiğini, köyünü. Köyde yaşamak isterim ama köyde karın doyurmuyor ki dedi, kendi kendine. Varlığımız ne ki? Bir inekle on tavuk. Bunlarla nasıl geçinir, insan? Gurbet,ah gurbet! .. Hasret koksanda mecburuz sende durmaya, çalışmaya diye söylendikten sonra başladı gelen mektubu okumaya.

''Canım oğlum neredesin, yetiş'' diye başlamaktaydı mektup. Şaşırdı ve merakla hızlı hızlı okumaya devam etti. Annesi Üç günde bir tavuklardan birinin kaybolduğundan bahsediyordu. ''Bir hırsız dadandı evimize, geceleri uyuyamaz oldum. Herkesten şüphelenir oldum oğlum, yalnızlık çok kötü. Tez zamanda gel, gözlerim yollarda bilesin'' diyordu.

Yıllık iznini alıp düştü yollara. Annem evhamlı zaten, ne oldu acaba diye düşünmeye başladı. Ah bir yakalasam o hırsızı. Doğduğuna pişman olacak o. Köyde hırsızlık yapacak kimsede yok ama. Acaba tilki filan mı dadandı köye. Kimse köpek beslemez oldu...Tabi tilkisi,çakalı gezer, ulu orta. Böyle binlerce düşünce içinde köyüne ulaştı.

Annesine sarıldı, gözyaşlarını sildi.

-Geldim anne geldim, yetişti oğlunnn.

- Ah oğlum Nevzatım, nerede kaldın yavrum? Anacağın öldü öldü dirildi. Tavuklar kayboluyor bir bir,dün gece bütün civcivleri boğmuş bişey. Gözlerim görmüyor zaten. Bir kıyamet kopuyor, sonra bir sessizlik. Hasan amcanın küçük oğlu Ömer, ''siyah kocaman bir kuş gördüm, kanatları çok büyüktü, Kara tavuğu o aldı, götürdü'' dedi. Bana ''Nine o seni bile götürür, yer'' dedi, o kadar büyükmüş. Beni kandırıyor köylü oğlum, alaya alıyorlar beni. bunca yıldır böyle bişey duymadım ben. Kargadan başka siyah kuş olmaz buralarda...

Yaşlı kadın hem konuşuyor, hem ağlıyordu. Nevzat:

- Tamam anne söz iki günde bulacağım hırsızı, ne uçan ne kaçan kurtulamaz elimden, tek tek soracağım bu olanların hesabını dedi.

Öğle ezanı yakındı. Çabucak hazırlanıp camiye doğru koştu. Beş dakika geçti geçmedi minareden Nevzatın sesi duyulmaya başladı.

- Dikkat! Dikkat! Ey ahali duyduk duymadık demeyin, duyun! Altı tavuğumuz kayıp, bilen yerini bildirsin, gören gördüğünü söylesin, çalan, ben gırtlağına basmadan geri getirsin. Bir iki kere tekrarladı sözlerini, üçüncüde cami imami yetişti Allahtan. İman o sinirle ezanı nasıl okudu, bilinmez artık...

Camiye birazda meraktan olsa gerek epeyce köylü toplanmıştı.Öğle namazı kılındı.Sonra Nevzat bir dedektif gibi sordu soruşturdu iyicene...Kaybolan tek onların tavukları değildi. Neredeyse bütün köylü bu dertten muzdaripti. Atmacalar çoğalmış, tilkiler çoğalmış dedi kendi kendine. Eli silah tutan yok tabi, yaşlılarında pek gözleri görmüyor diye söylendi.İş başa düştü, davran Nevzat hadi deyip, tüfeğini omuzuna aldı.

Dağ tepe gezdi, tuzaklar kurdu. Bir kaç gün içinde beş, altı atmaca vurdu.Kümese girmeye çalışan bir tilkiyide kıskıvrak yakaladı. Köylü rahat nefes almıştı.Herkes onu konuşuyor, köye geleli iki gün oldu, on, onbeş atmaca vurmuş, üç tilki avlamış helal olsun diyorlardı. Nevzat köyün kahramanı olup çıkmıştı. Gelen giden onu tebrik ediyor, onları bu beladan kurtardığı için duada bulunuyorlardı. Evleri düğün evi gibiydi. Annesininde yüzü gülüyordu.

-Neden geç kaldın oğlum, gitti altı tavukla, civcivler.Yaşlı kadın kaybolan tavukları aklına geldikçe üzülüyor, dövünüp duruyordu.

Nevzat:

Arada yollar vardı, arada dağlar vardı, hemende gelinmiyor annem dedi, hemende gelinmiyor, Caminin yanından gelmedim annem, gurbetten geldim,.
Anam gurbetten geldim çileliydi yolculuğum...

Köyün kahramanı olan Nevzat, hala gurbette çalışmaya devam ediyor. Köyünde tilkiler, atmacalar çoğaldımı bilinmez ama Nevzat artık Pelitözü köyü kahramanı olarak anılıyor köyde :)))

Salih Kozan