Pelitköy'de Şiiri - Zafer Özkay

Şu an Pelit köydeyim,
Aklım karma karışık,
İçimde tuhaf duygular var,
Senden ayrılalı iki yıl oluyor ama,
Dile kolay oysa benim için yanıyor.

Gözlerim önce mavi patiskaya dalıyor,
Ta uzaklara pırıl pırıl parlıyor,
Sonra ufacık bir nokta gözlerimi alıyor,
Bir tepenin üstüne kurulmuş bir tatil köyü,
Uzun, uzun baktım.

Sonra teyze çocukları geliyor yanıma,
Biraz deniz biraz kumsalda yanma derken,
Akşam oluyor,
Ertesi gün yine pelit köy sahilindeyim,
Kumsala uzanıp gökyüzünü taradım.

Oturup çevreme baktım,
İnsanlar ya ailesiyle yada sevgilisiyle gelmiş,
Benim gözüm sevgililere takıldı,
Uzunca bakıp düşündüm ve kendimi sorguladım,
Ben acaba sevdiğimle ne zaman gelecektim?

Ne kadar mutluydular,
Tekrar kendime sordum,
Ben nerde hata yaptım,
Nerde yanlış yaptım,
Bütün iyi niyetlerimi sorgulamaksızın
Bir bir astım.

Anladım ki ben zamansız sevdalara tutulmuşum,
Yanlış zamanlarda yanlış insanları sevmiş
Yanlış sevdalara tutulmuşum,
Aslında ben hak etmişim,
Ama bir o kadar da çok sevmişim.

Yanlış zamanlarda yanlış sevdalarda,
Neler yaşamadım ki,
Oyun dolu bir aşk,
İhanetler, haince sırttan vurmalar,
Sahte sevda sözleri.
Bilmiyorum belki size yalan gibi gelebilir,
Bu yaşanlar hayatın içindendi,
Gerçekten yaşanabilecek şeylerdi,
Ve yaşanması gerekiyordu,
Bunu da ben yaşadım.

Yüreğimde üç hançer yarası,
yanlış zamanlarda yanlış insanlara dökülen
göz yaşları, acılar ve üç insandan birine umutsuz
bekleyiş, yüreğimde üç yara üç insana duyulan hasret,
Dünya hali böyle neylersin gözüm.

Yine teyze çocukları geliyor,
Arkadan babam ve enişteler,
Biraz dalıyoruz denize,
Ben çıkıyorum ve uzanıyorum,
Bunları niye düşündüğümü düşünüyorum.

Pelit köyde yine akşam oluyor,
Teyze oğlu Volkan kalamar getiriyor,
Balkonda rakılar açılıyor salatalar yapılıyor,
Şalgamla iki kadeh atıyorum,
Keyifler çakır.

Sonra bütün kuzenler Ören’e gidiyor,
Ve geliyoruz sona ben çıkıyorum çatı’ya,
Vurup kafayı yattım gözlerim kör karanlıkta,
Dalıp giderken sevdalar bana göre değil derken,
Uyuya kalıyorum haydi dostlar rast gele.

30 TEMMUZ 2004 Burhaniye/Pelitköy