Her gece ağlıyorum sessiz.. sessiz..
Varlığımın, yok olduğunu görüyorum kendimde!
Yoksa...
İnsanlar mı değişiyor? bilmiyorum!
Ya da kendimce bir çatışma yaşıyorum,
Ne diyebilirim ki...
Ağır ağır batıyoruz ikimiz...
Yok oluyoruz kendi varlığımızın içinde
Günahlarla boğuluyoruz..
Boğuşuyoruz aşklarla, acılarla
İğrençliğin doruğuna ulaşmışız...
Değerimizi kaybetmişiz şu hayatın ortasında...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!