Sessiz sedasız bir odanın sukûnetinde yaralarımı yamalamaya çalışıyorum...
Gece pür dikkat bedenimde, karanlıklar diz boyu..
Işıldayan sadece apansız yalnızlıklar..
Gözlerimde kan çanağı suçlamalar..
İs tutuyor her damlamda yaşaran yanaklarim..
Uzandığım uzaklar boğuyor genelde umutlarımı..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim