Anlat bakalım ne olacak böyle.
Ne yapacağım ben.
Öyle bırakıp gitmek kolay tabi.
Yara açmak, senin için nefes almak gibidir zaten.
Kızdığım için değil yapamıyorum sensiz.
Başta yaşayamam sandım.
Yaşadıkça da hak verdim kendime.
Öyle her şey bırakıp gitmeyle olmuyor işte...
Ne hale düştük sevgili.
Ne günlere kaldık.
Önceden her dakika hayaliyle yaşadığım idin.
Şimdi bir kaç saniye görme ümidiyle kapısına geldiğim.
En çokta ne koyuyor biliyor musun?
İşte o çok sevdiğim,
Canımdan can bildiğim,
Kaybetmekten korktuğum.
Sana uzaktan bakıp seni göremeden dönmek.
Yağmur yağıyordu dün.
Sen yağmuru çok seversin.
Ne zaman yürürken başlasa yağmur.
Beraber ıslanalım ne olucak derdin.
Ben sana kıyamazdım.
Üşüme diye sıkıca sarılırdım.
Şimdi o birlikte ıslandığımız yollar.
Gözyaşlarıyla doluyor.
Ve sen yoksun o yollar hiç bitmiyor.
Bekliyorum.
Yalan yok çok özlüyorum.
Bir nefes sonrasın da seni görmek ümidiyle.
Bir bakış ötesin de sana varmak ümidiyle.
Derin bir acı içinde kıvranır gibi.
Bekliyorum işte.
Bekliyorum işte.
Bekliyorum...
04.02.2018
Alihan İşcenKayıt Tarihi : 4.2.2018 17:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!