Peki ya.. Şiiri - Fatih Özkarabıyık

Denizimde serzeniş yakamozları var..
Usul Usul vuruyorum sahile..
Teknelerin sinyal verip, sağıma yanaştığı bir limanım var..
Oysa ne kadar cok deniz fenerim vardı benim..
Gündüzleri unutulan, geceleri Aşk ı anlatan deniz fenerlerim vardı benim..

Gündüzleri eğlenilmek üzre kullanılan,
Geceleri ise uğruna şiirler şarkılar yazılan denizlerim vardı benim..
Bir maviyi, birde Siyahı gözlerinizin önüne seren denizlerim vardı benim…
Bazen azgın dalgalarımla canlar aldığım..
Bazense Aşk üzre hayatlar kurtardığım kasırgalarım vardı benim..

Girdabımda ne Sevdaları dibe gömdüm..
Girdabımda ne sevgilileri maviliğime gömdüm..
Köpürmüşsem eğer, canım yanmıştır, kızmışımdır..

Oysa ne mavi denizlerim vardı benim..
Benim..
Kız kulesinin kıyılarını usulca okşayan,
İstanbul`u İstanbul yapan denizim vardı benim..
Benim Martılarım vardı..
Sürekli yüzümü güldüren, anlık heyecanlara vesile olan kanatlar vardı maviliklerimin gölgesinde..

Oysa ne cok sevmiştim seni tüm karanlığıma ve maviliğime inat..
Oysa ne cok istemiştim seni, yıkıp sahil şeridini sana gelmek için ne fırtınalar kopardım denizimde..
Şimdi çok uzaksın..
Üşüyorsam sensizlikten değil..
Üşüyorsam eğer Sevdamdan değil…

Üşüyorum..
Ellerimi çatlatan bu soğukta, bir şeyler karalıyorsam beyaz sayfalara..
Tüm Aydınlıkları Siyahın Asaletine ve karanlığına gömmüşsem bil ki;
Bu senin marifetin değil..
Bil ki; Bu Benim Deli sevdamı bir yere koyamamaktan..
Bu Seni yerle bir edemememden,
Seni Silemememden..

Sevgi dediğimiz şey bir bebeğin gülüşünde değimli..
Sevgi dediğimiz şey bir Ananın şevkatinde saklı değil mi?
Sevgi dediğimiz şey Bir yavrunun annesine Muhtaclığında gizli kalmadımı..
Aşk Dediğimiz şey karşılıksız ve tek taraflı olmayan, menfaat yada çıkar ilişkilerinin olmadığı henüz kirlenmemiş bir çocuğun şirinliğinde saklı değil mi?
Çok uzakta değil mutluluk..
Bakmak ve görmek arasındaki bu ince noktada Kırılıyor işte tüm aşklar..

Bakıp görememek, görüp görmezlikten gelmek, yada bu sevgiyi çıkarlar uğruna kullanmak..
Bencilliğimize alt etmek değil aşk..
Aşk dediğimiz şey kırılgan bir buz üzerinde dans etmek kadar zorda değil..
Kendini Salı vermek sevdiğinin denizine..
Gerekiyorsa boğulmak..

Delice sevmek kime fayda sağlamış ki burada böylece Aşkı ve sevgiyi anlatıyorum kendime..
Birileri Delice sever, diğeri ise sevenin deli olduğunu söyler..
Biri Doğru AMA TANRIM HANGİSİ..?

Kapı önleri tahta eşiklerle kaplıyken bir zamanlar..
Buz gibi Betonlara tercih etmedik mi o eşikleri..
Okul kaçamaklarında elini bir türlü tutamadığımız sevgilimizi, şimdi sokak ortasında soluk soluğa öpmüyor muyuz..?
Biz bir yerde yanlış yaptık ama TANRIM nerde..?

Hadi hepsi yalan diyelim,
Hadi hepsi palavra diyelim,
Hadi hepsi uydurmaca hadi hepsi aptalca ve vakti zamanında yazılmış hikayeler diyelim..

Peki ya beraber Gökyüzünde saydığımız yıldızlar..?
Peki ya beraber simit aldığımız o masum ve bir hevesle simit satmayı bekleyen o hayallerin bekçisi çoçuk?
Peki ya yürüdüğümüz Arnavut kaldırımlar..
Peki ya nefes nefese soluduğumuz o İstanbul`un kokusu..
Bunlarda mı yalandı yarim..?

Şimdi gerçek ve Hayal arasında sıkışıp kalmış bir ruhun var..
Aynanın karşısına geçip “Bir Rüyamıydı yoksa gerçek mi? ” Soruların..
Hayat seni sürüklüyor bir bilinmeze..
Belki de hiçbir yere sürükleniyorsun..

Hadi hepsi yalan..
Hadi hepsini ben uydurdum..
Ya beraber söylediğimiz şarkılar …?
Onlarda mı yalandı YARİM..!