Bedeninle, ruhunla tam da bir bütünken,
ilk sözün bu mu? Bu mu olmalıydı,
Kim ne der, ne söyler bitsin diyordun,
Ardından ikinci hançeri sapladın,
bana söz ver demiştin ne olur üzülme,
En çok da bu sözüne çok alındım, incindim,
o an anladım ki, ben gibi sevmiyordun,
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla