Peki, sen nasılsın? Şiiri - Müslüm Özer

Gözümün önünde hep bir karaltı,
Hep bir sen,birde seni özleyen ben.
Evet saymadığım sayısız günler geçti, geçiyor.
Zaman sana ilaç ama; bana zehir
Her gün biraz daha alıyorum zehrinden bıkmadan, sıkılmadan
Biraz daha alıyorum sonunu görmeden,bilmeden...
Buna rağmen sen hala kalbimin en güzel yerindesin.

İçimde seni anlatamadığım kopan kıyametleri,
Anlatmama yardımcı olan bir kağıt ve bir kalem.
Ve birde hiç eksik olmayan müziklerim.
İçimde ki arabesk sevgisi
Sana olan sevgim kadar da büyüdü.
Çünkü yokluğunda seni anlatan tek onlar vardı.
O sevmediğin jiletli notalar.

Bilmiyorum, kaç gözyaşı döküldü ardından
Kaç kalem bitirdi, bilmem kaç defteri.
Kaç müzik senin adına defalarca tekrarlandı
Bilmiyorum, sensiz kaç gün geçti.
Yokluğunla anlatılmayan kaç acı çekildi.
Anlayacağın ben kötüyüm işte,
Peki,sen? Sen nasılsın?