Peki Sen Nasılsın? Şiiri - Mustafa Barutçu

Arıyor, nasılsın diye soruyorsun.
Gittiğin gün gibiyim işte. Yine yağmurlu, biliyorsun.
Gerçekten merak ediyorsan beni, bahsedeyim biraz;
Dünya daha bir yaşanmaz geliyor artık.
Geceler daha bir kısa.
Çok eski şiirlerde tarif edilmiş bir hali yaşıyoruz artık.
Senin gitmeyen korkuların var şimdi
Benim bitmeyen duygularım.
Senin uzun uzun kahvaltıların var
Benimse yetmeyen uykularım.

Her sabah küfrederek kalkıyorum
Yeniden doğuşuna kızıyorum güneşin.
Daha bir zayıfladım senden sonra
Daha bir beyaz düştü saçlarıma.
İnan bana sevgilim, inan
Yokluğundan bu yana bir an çıkmadın aklımdan.
Taşındığın o evin penceresinden başkaları bakıyor şimdi.
Bir bilsen ne zor geliyor bana.
Bir bilsen, nasıl gidiyor ağrıma.
Bazen sen zannedip heyecanla bakıyorum pencerelere
Sonra, mahçubiyetimle çeviyorum işte yüzümü.
Senin anlayacağın, dikenler serildi yollarıma.
Ve hayat, daha bir yükleniyor omuzlarıma.
Yok yok, sitemim yalnızca kendime.
Seni bu kadar sevmemeliydim belki de.
Gittin işte.
Zaten varken de yoktun
Belki de bir hayır vardır bu gidişte.
Öyle ki, bazen bir adım bile gurbet oluyor işte.
Özetle ben böyleyim artık.
Alışmış gibi davranıyorum yokluğuna.
Şimdi, sen karar ver nasıl olduğuma..

Ben, senden yana tüm haklarımı mahşere bırakıyorum şimdi.
Bu yalan dünyada gönlünce yaşa.
Dilerim, hayallerin yazılsın artık alnına
Hayalindeki Irmak yazılsın.
Az çok anlamışsındır beni sanırım.
Peki sen nasılsın şimdi sevdiğim?
Peki
Sen nasılsın..?

(26 Mayıs 2015 Salı 11:55)