Ev sahibiymiş gibi davranmak neyin nesi oluyor ki şimdi acaba
Hepimizin misafir olduğu fırıldak gibi dönen bu yalan dünyada
Mevsimler değişiyor ağaç gelişiyor taş bile şekilleniyorken rüzgarla
Milyarlar milyarlarla ten temasta yan yana nefes alıyoruz bir fanusta
Saraylarda korkuyla yaşayan da yoklukta kapısı açık uyuyan da…
Yağmuru karı ayazı yiyipte hala bir şeyler kıpırdamıyorsa bağrında
Sırtımıza saplanmış bir bıçağın acısıyla kıvranıp dolanırken ortalıkta
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta