Peki Ne Bekliyorum Şiiri - Şair Lavitabella

Gözyaşlarım
Pıtılaşması imkânsız, damardan bir kan fışkırması
Çelik yeleksiz bir bedene yapılan müdahale
Dağ gibi büyüttüğü düşleri karanlıkta kalan ben
Acıyor
Kanıyor
Yaralanıyor
Burkulan ruhum
Delikanlılık yolunu yanlış yerde arayan
Çoluk çocuk birikintileri köşe başlarında
Beyhude lafızları muhabbet sayan
Çağın modası peşinde gençlik
Koşma, gitme yanlarına dediğim ruhum
Kulaklarını sonsuza dek tıkadı bana

Ne yapayım
Evim dediğim mahzendeki çekmeceden
Yıllarca ekmeğe deymiş
Biley nedir bilmemiş
Son umudumu elime mi alayım
Körelmiş ucuyla bıçağın
Zımparalarcasına damarıma mı dalayım
Bu mudur ruhun belini doğrultacak
Burkulan ayağını sargıya saracak
Değil midir zavallı ruhu yaralarıyla
sonsuza uğurlayacak
Sırtında taşıdığı ateş topunu
Kürekle atılan bir avuç toprak mı söndürecek

Ne yapayım peki
Durdurmak için ruhum peşinde
bedenimi de mi adayım
Temizliğine inandığım
Helalim
yüreğimi de mi satayım

Ellerim yetmiyor tutmaya
Dilim yetmiyor durdurmaya
Ya kalbim
Bitap düştü vicdanla çalışmalarında

Eğer ortada bir ‘ben’ varsa
Geriye tek şey kaldı bana
Asi bi ruh sırtında
Köşe bucak kaçan Azrail den
Fani bir beden