Kanat çırpan kalbim sana uçarken
Menzilin neresi? Göremiyorum!
Âşık ne yapsın ki, maşuk kaçarken?
Gülistandan güller deremiyorum!
İçimde yer etmiş sökülmez asla,
Firkati, yandırır mahzunum yasla
Dünyayı verirdim bir anlık fasla
Ama zırnık bile veremiyorum!
Tüm âşıklar beni geçip de sollar
Ara kısaldıkça uzuyor yollar
Bele dolanmaya yetmiyor kollar
Cananı canıma saramıyorum!
Bağrıma açılan yara derindir
Beddua edemem kara yerindir
Gözümden dökülen kanlı irindir
Bilesin ayakta duramıyorum!
Siyah saçlarıma yağan kar imiş
İniltilerim hep ah-u zar imiş
Dört bir tarafını saran har imiş
Yârimin bağına giremiyorum!
Vuslat için beter didindim durdum
Efkârdan başımı taşlara vurdum
Bir bilsen kalbimi tek sana kurdum
Çöldeyim adrese varamıyorum!
Habersiz yaşadın yokmuşum gibi
Arayıp sormadın tokmuşum gibi
Yayınla fırlattın okmuşum gibi
Hedefim bulanık vuramıyorum!
Bu umutsuz sevda beni salmadı
Sormadığım kimse dağ taş kalmadı
Neye sığındıysam heyhat almadı
Peki, ben de artık aramıyorum!
Kayıt Tarihi : 26.6.2010 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!