Göğün efendisi ey güneş!
Sorarım sana neden gidersin
Akşam yaklaştığında hüzünlenirsin
Neden bizi bırakırsın…
Peki ya sen ay,
Akşam buradasın
Güneş geldiğindeyse aydınlıktan mı korkarsın?
Veya da mutluluk…
Peki, sen söyle mutluluk
Sen gittiğinden kalbimiz oyuk
Sen olmayınca her şey yarım
Her şey soluk…
Nereye elimi atsam
Bir tutam hüzün karşılar
Peki, herkes giderken
Sen niye buradasın hüzün
Aydınlık olmayınca önümü göremem
Bir de baksan düz yolda yürümem
Her şey böylesine solukken
Sen niye buradasın karanlık ve nem…
Ayağımı attığım sıra
Sen belirsin karşıma
Sana yok bir sorum
Umut, sen çok yaşa
Kayıt Tarihi : 19.2.2017 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!