Peki Şiiri - Meral Demir

PEKİ

Hani aynalardan sakladığın
bir yüzün vardı senin...
Hani özlem şamarının iz yaptığı suretinde
bir hüzün...

Hani gülümsediğin zaman
kanat çırpan bir güvercin
bakışlarından düşen bin parçadan
seçerdi konacağı yeri...

Nereden bulsunlardı
gamzelerinden daha sıcak bir meskeni?

Özledim biliyor musun?

Yüreciğin mangalında
köze vurdum y/anmadı…

Kalemin uykulu gözlerinde
söze k/oydum doymadı...

Can, havline yolculuk ederken
nasıl da gama kesmiş sağım solum …

Bu buğulu yalnızlıklarda
g/öğüne eremezken,
gel otur be tebessümlerime sevdiceğim...
Gel otur da kalksın artık kanadım kolum…
Kaç yol ağzından kaybolmak için
döndüm de bilinmezlere
nasıl olduysa yine sana çıktı yolum…

“Özledim” diyorum...
Özledim…
Duyuyor musun?

Peki...
Var git haydi...
Ben yokluğuna da sarılır uyurum…