Pekâlâ Biliyorsun Şiiri - Özcan İşler

Erdem, içte yeşeren sevgi bağından geçer,
Zaman halkası kopmaz, pekâlâ biliyorsun.
Hakk'a meyilli olan hep meşru yolu seçer,
Çıkmaz sokağa sapmaz, pekâlâ biliyorsun.

Hata üstüne hata kim nasıl hayra yorsun?
Yandığını görüyor, yanıyorum diyorsun,
İnadından ateşin üstüne gidiyorsun!
Bunu bir çocuk yapmaz, pekâlâ biliyorsun.

Zaman döner, dolaşır örttüğün güne gelir,
Ertelenmiş bir hesap, gündeme yine gelir,
Üstü kapatıldıkça, söz elbet düne gelir,
Güneşi kimse öpmez, pekâlâ biliyorsun.

Ne yalanlar uydursan seni, kandıramazsın,
Ne tür bahane bulsan zor inandıramazsın,
Kendi yangınlarını kendin söndüremezsin,
Vicdan çıkara tapmaz, pekâlâ biliyorsun.

Her kanundan kaçanın vardır, utanç karası,
Gerçek zehir zemberek, özgüven fukarası,
Olmaz; yüzü akların, gocunacak yarası,
Bulutlardan nem kapmaz, pekâlâ biliyorsun.