Pek Vahimdir Manzara Şiiri - Cihat Şahin

Pek Vahimdir Manzara

İnsanoğlu, raydan çıktı külliyen
Hiç hoş değil, son yıllarda manzara
Pek çoksa da, kendisine kul diyen
Vahim şeyler, çarpar oldu enzara.

İblislikte, yarış eder kahirler
İş kalmadı, son zamanda melun’a
Çoğaldıkça, fasıklıkta mahirler
Olur, oldu, ekser zatlar kul ona.

Mü’minlikten, dem vurur da nice zat
İş amele, geldiğin de kıvırır.
Kendisine, sorulunca bu tezat
Ya konuşmaz, ya tehditler savurur.

Kitabullah, çok gezse de dillerde
Onda dokuz, bi-haberdir mealden
Farzken onu, izhar etmek hallerde
Yüzde doksan, vazgeçmiyor ihmalden.

Hurafeler, tercih olur vahiy’e
Kitap sünnet, dinlemiyor tarikat
Allah daim, çağırırken safi’ye
Tasavvufçu, olur buna barikat.

Fark kalmadı, münkir ile Müslim’de
Aynı çünkü kıyafet de tavır da
Lafta çoklar, Müslüman ve Müslim de
Tarzda birdir, Müslüman da gâvur da.

Pek vahimken, bu acayip manzara
Yetkililer, gayet memnun durumdan
Muhatapken, kahir ümmet inzara
Onlar hala, medet umar yorumdan.

Kurtuluşun tek formülü din iman!
Başka tezler, Helakete vesile!
Kim isterse, iki dar’da tam eman
Yoldaş olsun, Hakka tabi nas ile!

Cihat ŞAHİN
25.11.2023-İZMİR