Pek Fazla Şiiri - Sefil Selimi

Köyümüzde ne var diye sorarsan,
Yeygisiz, geygisiz üzgün pek fazla.
Sınıkçılık öğren kırık sararsan,
Döğüşten, çekişten ezgin pek fazla.

Aç kalanlar akşam sabah yel yutar,
Zenginin köpeği yatakta yatar;
Bazısı kediye hizmetçi tutar,
Canından vaz geçen bezgin pek fazla.

Bir şişe gaz kaldı, o da bitiyor,
Şaştımaşı burnumuzda tütüyor,
Tüm evcek horanta hasta yatıyor,
Bağırsak ishali, bozgun pek fazla.

Yeğenlerin etti beni çok taciz,
Emmin ile dayın geçimden aciz,
Halanın fesi de edildi haciz,
Bu yıl alacağa gezgin pek fazla.

Ahıra kurduğun tahtalı uçtu,
Yemsizlikten demkeş güvercin kaçtı,
Camızyağı bize biraz borç açtı,
Sığıra salamıyok kuzgun pek fazla.

Elli kuruş savsan bir mektep atsak,
Sende yoğ ise oğlağı satsak;
Miras kel kuzuyu davara katsak,
Kurtlar yer mi ola azgın pek fazla.

Yazacağım çok ya kağıt param yok,
Züğürt bir aşığım, yüzde karam yok.
Haksız iş yapanla benim aram yok;
Sefil Selimi'ye kızgın pek fazla.