Pejmürde Bir Anı Şiiri - Gizem Ebrar Çaylak

Bu hüzün yağmurları geceyi nasıl gün eder?
Bir susuş bin çığlığı ne diyip de yener?
Kanatlarında hangi kuş taşır bulutları?
Bu yürek neden seninle böyle yaşardı?

Ebedi bir ıstırap doğuyor sabah saatlerinde
Selamlıyor yeryüzünü yükselen dağların tepelerinde
Sanki hükümdarı oymuşçasına boğuyor nefesleri
Bir sayfaya bir gün sığmaz oluyor yazarken geceleri

Pejmürde bir anı kovalıyor umutsuz yarınları
Biçâre dün izliyor sadece o kıvrılan sonları
Kimliksiz bir ceset gibi yatıyor mutluluk, soğumuş
Bilmiyor ama kimse katili, o ki gözleri susturmuş

Hicran kokulu şarkılar düşüyor gökten derelere
Getirdikleri mevsimler sulara binlerce ömrü aksetmekte
Ezgiler hayat oluyor ormanlara can verirken sevgilerle
Gözlerini açar her yürek yeni güne seherlerle