Peh, Peh! Büyüdük Güya Şiiri - Mahmut Nazik

PEH, PEH! BÜYÜDÜK GÜYA!

Sahi
Öyle gonca öyle filiz
Zemzem suyundan temiz
Çiçek gibi gülerken biz

Günlerce
Kitaplarca
Damla damla
Kova kova boca
Töre talim terbiye
Öğüt ikaz
Üstümüzden geçer
Bin çeşit vaaz

İhanet etmez
Balıklar böcekler
Kuşlar çiçekler
Haram yemez
Ağlarken ağlamıştır
Gülerken gülmüştür
Yalan da söylemez çocuklar
Gal gör ki tahammülümüz ne de az

Yetmez
Postallarla
Mavzerlerle bölünür gülüşlerimiz

Bakmışsın
Solmuş gülüşlerimiz güllerimiz
Acınacak durumda hallerimiz
Bomboş kalmış ellerimiz
Kararmış yüreğimizle biz
Elimizden alınmış çocuk hayallerimiz
Şöyle bir düşünseniz
Ne sevdamız ne düşlerimiz
Bir kağnıda arka teker gibiyiz
Sürü misali bir izden
Çift öküzleri gibi
Bir çiziden gideriz

Beden büyüdükçe
Kırk kat kabuğun içinde kalır o cocuk
Küçülür kirlenir o saf sevda
Bir kavgaya bir riyaya uyanır
Gülüşü çiçek güzeli o rüya

Anadan üryan
Çıplak kalasın
Ar namus hayâ
Gözün kör ola
Sesin kesile
Talim terbiye
İkiyüzlü edepsiz dünya
Bir elinde sevda
Bir elinde riya
En insani dilekler ütopya! ?

Peh peh!
Bu müsvedde,
Bu kopya! ?
Büyüdük güya!
İyi ki varlar
Ninnilere
Türkülere de zincir vuramazlar ya

Mahmut NAZİK 02 12 2010 Mersin