Pegasus Şiiri - Kadir Ünlü

Aşkınla kanatlandırdın,
Yalan aşklardan bezgin kabimden,
bir Pegasus yaratttın diye.
Vurma artık alev kamçını,kalbime kalbime...
Kalmadı mecalim.
Sürme beni Nemrut’un tepesine tepesine.
Kan sızıyor vurduğun yerlerde,
yanıyor canım,
karıştıkça terimin tuzuyla vicdansız.
Kırıldı kırılacak kanatlarım,
Ne mutlu bana.
İndirirsem sağlıcakla seni gideceğin yere,
Bi tap düştüğümde inince.
Acı çektirme,çekinme !
Vur Pegasus’u kalbinden tek kurşunla gitsin.
Bitsin bu aşkın ıstıraplı yolculuğu,
Orada bitsin.