PAZARTESİ ŞİİRLERİ

PAZARTESİ ŞİİRLERİ

Zeki Akçalı

Sabır beklerken
Bilemedim sabretmenin ne olduğunu.
Pırıl pırıl bir kalbin
Böyle kırılgan olduğunu.
Cahilliktendir, kırıverdim
Seven bir gönlü.
Senden sabır beklerken,
..

Devamını Oku
Yüksel Akkas

Sende birakip gitme gurbet ellere
Asik olmus gibi sev gitsin beni
Kapilip gidersin esen yellere
Bir kerede olsa sev gitsin beni

Gozlerime bakipta seversen eger
Her seyden cok sana askimi veririm
..

Devamını Oku
Yüksel Akkas

Özluyorum seni ruyama girsen
Seviyorum seni sende beni sevsen
Bekliyorum seni her gece gelsen
Yeterki seni sevdigimi bilsen

Gorsen sensiz ne hallere dustum
Hep senin hayaline kostum
..

Devamını Oku
Yüksel Akkas

Beni terk edip gittikten sonra
Olunceye kadar aglayacagim
Bir gun kavusacagiz diye
Sevincten her gun aglayacagim

Her gun kulagimda cinlar sesin
Hayalimde canlanir guzel yuzun
..

Devamını Oku
Levent Kızıldağ

Pazartesi, Salı
Bir sevgili buldum,
Çarşamba, Perşembe
Ona kul oldum.
Cuma namaza dediler
Kaldım düşündüm durdum.
Cumartesi Pazar
..

Devamını Oku
Yüksel Akkas

Elveda dedim gecen yillara
Elveda dedim acilara
Elveda dedim tum yasananlara
Gecmiste kaldi tum cektiklerim

Guler yuzle basladim gune
Elveda artik gecip gidene
..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

Kitap Okuyucusu Duyarlılığa DERİNLİKLER! .

Bir cümle ile NERELERE TUTUNABİLİRSİNİZ? .
Derine inerek; HANGİ CANA ULAŞABİLİRSİN? .
Her okuyucu ile; farklı bir izlenim var! .
Senin derinliğin, benim derinliğim; var! .

..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

BU ANLATI; KÖYLÜMÜZÜN UMUDUNA DAİR OLACAK İNŞALLAH! .

Garip Bir Köylü, Vefat Etmiştir Zamanların Birinde! .
Garip Köylümüz Ekmiş-Biçmiş; Her Mevsim, Her Bahar! .
Bir Türlü İşleri Düzgün Gitmez İmiş Garip Köylünün! .
Açlığından Mı Öldü Diye Karnını Yarmışlar Köylünün! .
Garip Köylünün Karnından Umut Çıkmış Bol Döküm Aşk! .
..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

Bir Normal İnsanın ve Bir De İlaç Takviyelinin Ruh Hallerini Bil! .

Ben normal değilim, duygu ve düşüncelerimde ve de çalışmalarımda! .
Anti-deprasan ilaç kullanıyorum 30mg. ve normal halleri arıyorum! .
Şu metinlerimi; 3-5 yıl önceki tecrübemin ışığında değerlendirsem;
İnanınız ki, kahrımdan ölürüm, yanlış yapıyorum ben, diyerek hep! .

..

Devamını Oku
Mustafa Kemal Başol

Pazartesi
Kutsal aktı
zehrin içtin taşların
ve yolların sana uzanan haliyle
İbrahim duasına kaldın

Salı
..

Devamını Oku
Tuğrul Pekel

Bir Buket Çiçek



Seni yazacağım dedim
Yaz dedin.
Nedir senden çektiklerim.
..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

İnsanlar arasında dolaşırken; kitap anlatılarından sökün eyleyen umudu kalbinde hissediyordu. İnsanı strese sokmayan sevgili arayışı içinde; umutlarını başka âlemlerde aramayı sürdürecekti. Belki de; gözünün ucundaki, bir güzelliği, şu yaşadığımız dünya aleminde, birden fark edecek ve umudunu gökte ararken, yeryüzünde bulabilecekti! . Dertsiz ve tasasız geçecek, bir ömrü aramıştı hayatı boyunca! . Sessiz-sakin bir liman ve elde bir kitap! . Düşüncede ise; sevgilinin gül yüzünde ışıldayan, tatlı bir tebessüm! . İnsanın içini ısıtan ve basitlikte sürdürülen bir hayatta tebessüm içi, yeni yeni umutlar! . Bugün günlerden Pazartesi ve düşünmek için, rüzgara yazı yazmak için güzel bir gün! .

Alemler içinde; yalnızlığını sürdürüyordu ve kitap müjdesi bir haberle dünyalık hayatını avutuyor ve dünyalığında oyalanıyordu! . Bir çiçek tohumunun çimlenişi ile yeni bir hayata başlıyor ve “Bu kez hayatıma leke sürdürmem! .” diyordu kendi kendine! . Adanmış yalnızlığı ile; ömrünü insanlığa vakfetmişti ve insana rahatlığın sarhoşluğunu veren her türlü keyiften uzak durmayı düşünüyordu! . Yalnızdı, ama çaresiz değildi! . Yorgundu, ama yılgın değildi! . Düşünceliydi ve düşüncesi onu daha da insancıllaştırıyordu! . Şikayet etmek yerine; yarar sağlamayı, nefret etmek yerine; sevmek için gerekçeler üretmeyi tercih ediyordu. Belki aradığını bu dünya aleminde bulamayacaktı ve kitap müjdesi bir haberle kendini sakinliğe taşıyordu! . Evet; sakin, sessiz ve dingin bir limanda elde kitap, düşte sevgili! . İnşallah; yeni farkına varılan umutlar; beklentilerimizi, dünyalık hayatta ve devamında, sakince bizlere sunar, diye düşünüyordu ve bu uğurda dualara sığınıyordu! .

Yalnızlıklar içersinde; hayatını biçimlendirmeye çabalıyordu! . Karın tokluğuna sürdürülen bir hayatta, ömrünü insanlığa vakfetmekte bulmuştu çözümü! . Öğretmenlerine saygı duyuyor ve onları koruyabilmeyi düşünüyordu! . Eğitim; kıymet bilen, insanların temiz ve serin kalplerinde gelişiyor ve insan daha umutlu ve daha da huzurlu oluyor! . Başarının yeni bir tarifini yapmak gerekiyor belki de; karın tokluğu ve insanlığa vakfedilmeye çabalanan bir ömür! . Verebilecekleri sadece bundan ibaretti. En ucuza sağlanan bir karın tokluğu ve insanlığa vakfedilen bir ömür; insanlığı anlatmaya ve insanlığı yaşamaya en güzel ilaçtı belki de! . Kitaplar okunuyordu; huzur ve umut bulmak için! . Belki de; huzur ve umut başka alemlerde bir sır idi! . Sırra ermek ve huzur ile umuda erişmek gerek! . Bu düşüncelerle; sırra erememenin verdiği suskunluklarla bir hayat nasıl geçirilebilirdi ki? . Verebilecek olduğu değerler üzerine düşünmeye başladı ve hazır mevcut imkanların verdiği huzur ve umudunu paylaşma gereği duydu! . Paylaşımcı br zihniyet ile; derdi-tasayı, huzuru-umudu paylaşmak istiyordu! . Kalem elde; yeni umutlara yol almak istiyordu! . Hayaller peşinde koşarken; gerçeklerden uzak kalmamayı istiyordu! . Gerçekleştirilebilecek hayalleri olsun istiyordu! . Elde bir kitap, düşte bir sevgili! . Tebessüm eden bir ciddiyette; öğretmenlerinin özverili davranış biçimleri geldi aklına ve düşüncesi daha da derinleşti ve serin kalpliler diyarı, cennet Yurdumuz Sathında iyiliklerle ilerleyebilmeli idi! . Yorgun ve düşünceli bedeni; yalnızlığa alışmalıydı ve aşırıya kaçmayan beklentiler içersinde, hayatını biçimlendirmeliydi artık! . Elde bir kitap, düşte bir sevgili, diyerek, kendi yolunda, dostluklar adına ilerleyebilmeliydi artık! .

{ Kaleme Alan: Kemal KABCIK - ANTALYA }
..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

BİLMİYOR İSEN; SORACAKSIN ÖĞRENİMİNİN DAİMİLİĞİ ADINA! ÖĞRENİM; ÖZVERİ İSTEYENDİR! .

Az Evvel, Antalya Bölgesi, Ezan Vakti Saatinde; Yatsı Ezanı Okundu: ÇOK ÇOK ŞÜKÜR! .
Bana Yetiyor; EZAN SESİ ile: GERÇEĞE UYANMAK ve GERÇEĞİ ANMAK: TATLI DİLLE DUALAR! .
EZAN BİR ÇAĞRIDIR; KENDİNİ BİLMELERE! BENDE; GÖREVİMİ ANLAYABİLME ÇABALARI MEVCUT! .
ANLADIĞIM KADARIYLA PAYLAŞIYORUM! BİLİNMEZİN SIRRINA EREN; O KUDRET SAHİBİ İNSANI! .

..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

Biz Yine Düşüneceğiz; Yunus EMRE, Deyu, Deyu! . = 000.000.008 =

"Gök Kubbe Yerinde İse, Yerküre Bereketli İse; Yunus EMRE Dualarının Kabulündendir! ."

http://www.youtube.com/watch? v=861lzm4NyKM

Dede Özleminde Kaleme Alınan Temiz Duygu ve Düşünceler Türkçe ile! .
..

Devamını Oku
Erbil Kutlu

Aşk

Bakma gözlerime öyle işveli edalı,
Gözlerimin sahibi var...

Yapma bana poz, naz etkileyemezsin beni,
Bedenimi sarmalamış kalkanım var;
..

Devamını Oku
Halime Erva Kılıç

Anlat, diyorsun. Söyleşi başlıyor. Yönümü bir dönmüşüm, uyuyorsun. Ne kadar konuşsam, dilinden bırakmadığın kelimeler önde gidiyor. Şikâyet etmiyorum. Kim bilir kime atıp tutuyorsun. Susuyorum, sulu gözlerim soğan doğramaya yeltenen ellerimi gözlüyor. Daha kabuğunu bile soymadığım soğanlar…

“Anlat” diyorsun. Anlatınca da uyuyorsun. Anlamayacaksın işte, sorma! Dinlemiyorsun ki… Hem ne değişecek duysan, bilsen. Uykusunda boğulup da nasıl kahrolmadığının hesabını mı soracaksın? Nasıl yani, bunu yapacak mısın? İstemiyorum kızma, kıyma ona. Kiminle konuşuyorum, uyuyorsun. Belki de en çok sen dinliyorsun beni. Nine! Tamam, anlatmıyorum. Karar/sızım… Elimde değil yine başlıyorum. Duysaydın, anlasaydın söylediklerimi. Bilebilseydin kelimelerin telaffuzunu, ne derdin? Uyur muydun yine?

Gözlerime dokunup da hâlâ sıcak kalabilen döküntülerin sırrını sorar sormaz, uyumanın sebebi ne? Ninni mi bu söylediklerim? Sen de haklısın.

“Kızım sabahtır gâvurca ne geveliyon? “
..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

Okumak; Güzel! . Yaşamak; Daha Güzel! . Paylaşmak; Çok Daha Güzel! .
= 000.003 =
İnsan Olabilmek ve İnsanı Yaşatabilmek! . Ve De Aşka Adanabilmek! .

Kemal KABCIKın Arınmaya Dair; Kaleme Almaya Çabaladığı Düşünceler:

Şikayetsiz Bir Gecede; Masasına Oturmuş Güzellikleri Düşünüyordu! . En Güzeli; Kitap Okumaktı: Kitaplar Dert Ortağı, Hayatın Güvencesi ve Hayatın Sevinciydi Onun İçin! . Biraz Sonra; Bir Kitabı Eline Alacak ve Daha İlk Cümlede Aşkı Yaşayabilmeyi Umut Edecekti! . Okunacak O Kadar Çok Kitap Vardı Ki, Boşa Geçirilecek Zaman Değildi, Yaşadığı Zaman! . Yalnızlıklar; Kitaba Adanmalıydı ve İnsan Gerçeğe Adanmalıydı, Diye Düşünüyordu! .
..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

Yine Eskisi Gibi; KENDİME ve VATANDAŞA HAYIRLI OLAN AŞKLARLA! .

Yine Eskisi Gibi; Çalıştığım Muhasebe Bürosuna Gidebileceğim! .
Yine Eskisi Gibi Bahçemize, Balkonumuza Çiçekler Kazandırmak! .
Yine Eskisi Gibi; Kanatlıların Bakımı, Akvaryumda Balıklarım! .
Yine Eskisi Gibi; Şahsi Çıkarıma Yenik Düşmeden PAYLAŞIM ile! .

..

Devamını Oku
İrfan Kaya

Maskelerimi azalttım,
yolumu daralttım
Şimdi adımlarım daha kısa
daha usul
Düşlerimi bozdurdum
huzur pahasına
Çocuklarımı çıkardım bir kazanın içinden
..

Devamını Oku
Kemal Kabcık

ŞU AN YİNE YALNIZIM ve GECENİN MAVİ UMUDU; GECE MAVİ IŞIK VURUYOR DOSTLUK TEBESSÜMÜNE! .

Bir İnsan; Kendi Varlığının Daimi Muhafazasına HÜKÜM VERECEK KADAR GÜÇLÜDÜR, HADDİNCE! .
Her Bir İnsan; SEÇİM YAPARKEN İNSANLIK ANLAYIŞI İÇİN: FARKINA VARMADAN HÜKMETMİYOR MU? .
Ey İnsan; Dur ve Şimdi Bir Kez Daha Hükmet Kendi Varlığının Muhafazası İçin İNSANLIKLA! .
Ey İnsan; NE OLUR, KENDİNDEN, KENDİNE YANSIYAN ve KENDİ ZULMUNÜ DURDUR VAKİT VAR İKEN! .

..

Devamını Oku