Bugün günlerden pazartesi,
Yokluğunun ertesi.
Bir pazar günü tanımıştım seni,
Görmüştüm deniz mavisi gözlerini.
En başta sevmemiştim zaten o eve gelişimi.
Aşık olacağımı daha ilk adımda anlamıştım sanki.
Bir ses “git”, bir ses “kal” demişti.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
