Pazartesi Sendromu Şiiri - Coşkun Kaya

bir pazartesi sabahı uyusam,
uyanmak zorunda kalmasam, uyusam...
kalkmasam sabahın yedisinde, gitmesem,
beklemesem tramvay istasyonunda;
rüya görsem...

yaşasam,nefes alsam, görebilsem...
insan görsem, özlesem...
yorulsam; çalışmaktan olmasa yorgunluğum,
gezip dolaşmaktan patlasa ayaklarım...

düşünsem, şiir yazsam gözlerine,
acıksam, yumurta kırsam,
gözlerim yansa soğan doğrarken...
ağzım sulansa ekmeği bölerken...
desem insanım, yaşıyorum, görüyorum
ve ölsem....