Pazartesi Ölüyorum Şiiri - Gülay Aruç

Her zaman ki gibi iple çekiyorum hafta sonunu
Evdeki sohbetler koyu mu koyu
Ağır ağır bastırıyor derin bir uyku
Bir daha uyanamayacağımı bilmeden
Ölüyorum.

Boş caddeyi seyrediyorum odamdan
Duvarlarda büyüyen tek tük gölgeye takılıyorum
Okuduğum kitapta ayraç oluyorum, dedemin saatinde sarkaç
Bir daha yaşayamayacağımı bilmeden
Ölüyorum.

Eşlik ediyorum bildiğim şarkılara, kemana yaya
Allah ne verdiyse sövüyorum bizim patrona
Son yemeğim olduğunu bilmeden yiyip tıka basa
Ölüyorum.

Hatırlar mıyım acaba içtiğim son acı kahveyi
Çok özler miyim annemi, babamı ve seni
Maviyle yeşili, ufukta kaybolup giden gemileri
Bir daha göremeyeceğimi bilmeden
Ölüyorum.

Duymuyorum artık kalbimin güm güm sesini
Hissetmiyorum yorganıma yapışmış bedenimi
Dünya sıcak yatağında
Ben soğuktan dona dona
Pazartesi ölüyorum.