Pazartesi 26.01.09 Saat= 23:39

Güneşin batmasıyla gelmişti hüzünlerim
Senin hüzünlerin
Oyun yaşamanın bir parçasıydı, ölüm gibi
Senin benimle yaşadığın, öldüğün gibi
'Seni Sevmiyorum' değişin acıtmadı canımı
Aldattığın acıttı, acıtmıştı
Bütün yapraklarım dağıtıldı
Renksiz, pis kaldırımlara, yollara
Her bir insan ayağının altında ezildiler
Benim sarı benekli yapraklarım
Sonbahar yapraklarım
Yoktu artık, kırılmışlardı
Duygular gibi incitilmişlerdi, duygularım gibi
Sen bana elveda dedin bense hayata
Tutunacak bir dalım bile kalmamıştı ki
O geldi aklıma
Gözlerinde kaybolduğum
Denizi, gökyüzünü andıran mavi bakışlarıyla
Saatlerce gözlerinde kaldığım, aldı beni ellerinin içine
Fakat oda ait değildi bana, senin gibi
Onu da bıraktım
Vazgeçtim senden, ondan, hayattan, yaşamaktan, herşeyden
Biliyorum yaşamak varken ölmeyi
O karanlık ve korku dolu toprağa girmeyi istemez insanlar
Hayatı yaşadıklarını düşünürler ki sadece düşünürler
Oysa ki bilmezler Yaşamanın ölmek olduğunu