Pazartesinin ilk saatlerinde,
Uyku bile kaçmışken yanımdan
Sensizlik sendromu yaşıyorum ben..
Gece saat 2 olmuş fark eder mi?
Senin gibi rüyalar da terk etmişken,
Huzur denilen dipsiz kuyularda iken,
Bir sokak lambasının altında korkan kedinin ne önemi var?
Tüm seramoniler sana,
Tüm intiharlar bana..
Göz kapaklarım özlüyor yalnızca seni.
Birde deliriş sebebimi arıyorum.
Bu kadar saçmalamazdım ben,
Birde bu kadar sayıklamaz..
Kedileri yine sevmezdim o zaman da
Ama sen seviyorsun diye satanist ayinlerinde kesilmelerini de istemezdim..
Velhasıl sadece uyuyamıyorum..
Göz kapaklarımın aklına düşüyorsun..
Evet! Göz kapaklarımın da aklı var benim.
Aklını sikeyim..
G.Gül
Gamze GülKayıt Tarihi : 18.7.2012 12:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!