Pazardı yazdı Şiiri - Zafer Zengin Etnika

kusur yok
döngü zehre atılmalı
sorgu sualler
ardı ardına gelip
göze dayanmalı

bilmelisin
meraktasın
koşan duvar nasıl durur
nereye toslar en çok

bilemedin işte
zor değil di bilmece
aşk değildi duvar
kendi içinde

sırnaşırmı
siyah delikli tahta
tebeşirin yüzüyle

kim önce öpmeli sence
tırnak ete değince

| ölmek varsa zırh almalıyız |

neredir
sızı kalınlığında
canın bırakıldığı yer

alındı gül yarısı renk
duvarlara çarpıldı
kabul etseydi
zehir bile salmazdı

gerildi yay
üstüne tüh bırakıldı

bak bilmece
bilmemece

elektrikler kesik
su can bulmuyor
bakış düğmede
ses gelmiyor

sonra yok aslında
an varmış yakılanda
ışık sarı
lamba beyaz aslında

| içimden türkü yaktım duydun mu |

sır saklanmaz
var olmasa
unuttum aslında
hiç aklıma gelmedi
gülmek bile
bilemeceydi
cevap
soruda gizliyse

S o r u y o r u m
kim kopardı yorgunluğu
sırtı dönülmez ayrılıktan
kan dolaşır gibi
iz sürer dibi

kaçtığında yalnızdım
hala yalnızım
park bekçisine bile anlattım
içindeydi yıldızlar
göğe ben satmadım

d ü ş ü n
ayrılık bile kıskanılır
mayası tutunca
sen renk verme
bence beyaz

ne çektiysem
güzelliğinden çektim
yarışmalara soktum içimde
çiçekleri düşününce

| en çok papatya bu hayat |

g i z l i y a z d ı m
ben bilmeyim diye

| gece geldim..kopmuş içim..ne yaptım bilmem
düşümdeydin..gömleksiz sarm/a/şıkdı sesin |

sabah karanlıktı
perdesi çekilmiş odaydı bir yanın
alnına gül bıraktım
s e n u y a n m a d ı n

| sahte hırsızlık..kol kıran..can çalan..markalanmış herşey |

bana müsade
uğrarım sonra
uyku yakışıyor
alnına konan gülle

bir daha baktım |

d o y a m a d ı m

pazardı
yazdı
ı s ı n a m a d ı m

tem '04 ' Yüzünü taktım gözlerime '

İç yanım çökerken..ellerim terliyor..suuuu...